BANA YARDIM EDİN!

Ağzından çıkan ilk ve tek kelime buydu eli ayağı titriyor bana yardım edin kurtarın diyordu.

Hayatının büyük bir bela yüzünden perişan olduğunu anlamıştı ve her şeyini kaybetmişti.

Ailesinin kıt kanaat imkânlarıyla başarılı bir öğretim hayatı olmuştu. Beklide anne ve babasının tek ümidiydi. Başarılı orta eğitiminden sonra hayalindeki üniversiteyi kazanmıştı. Kendisinin ve ailesinin mutluluğu tarif edilemezdi. Çünkü yıllardır verdiği emekler boşa gitmeyecekti iyi bir işi ailesi ve kariyeri olacaktı.

Büyük hayallerle başladığı üniversite ortamında bir kereden bir şey olmaz diye başladığı uyuşturucu ile tanıştı.

O zamanlarda çevresindeki arkadaşlarının kendine zarar verdiğini anlamıyor bataklığa battıkça batıyordu. Ta ki her şeyin farkına varana kadar her şeyini kaybedip bana yardım edin çığlıklarını atıncaya kadar.

Devamsızlıktan okuldan kaydı silindi okuldan kaydı silindiği için yurttan da atılmıştı. Sokaklarda yatıp kalkıp yiyecek ekmeğe muhtaçtı. Beklide yaşının en verimli yıllarını perişan bir şekilde köprü altında geçiriyordu.

Yazık değilmiydi her şeye; bir kereden bir şey olmaz diye başladığı bu illetin pençelerinde boğuşuyordu. Bu genç artık ne yapacaktı? Yapa yalnız kalmıştı çaresizdi.

Ama bu böyle gitmeyecekti hayata bir şekilde tutunması gerekiyordu. Sevdiği ile evlenecek huzurlu bir yuvası olacak helalinden kazançla çocuklarını büyütecek vatana millete hayırlı birisi olacaktı.

  Ama nasıl? Böyle bir insana nasıl yardımcı olunacaktı. Hırsızlıktan sokaktan illet için bulması gereken parayı bulmak için yaptığı kapkaçtan nasıl kurtulacak topluma nasıl kazandırılacaktı.

Beni kurtarın diye haykırdığı için kendisi bu illetten kurtulmayı arzuladığından belki işimiz daha kolaydı.

Çünkü kişi ancak kendi beyninde bunu yenip yardım talebinde bulunursa yardım etmek biraz daha kolay olur. Eğer yardımcı olmazsak bir gün bir gazetenin üçüncü sayfasında haber olarak bu gencin uyuşturucu yüzünden cesedi bulundu diye haber yapacaklardı.

Ama bu üçüncü sayfa haberini el birliği ile değiştirip daha güzel haberler yaza bilirdik.

                                           M. TALHA SAN      
                                                    8-A